"Dużo rozmawialiśmy o marzeniach. Mówiłam mu, ze są ważne, bo zmieniają nasze życie, otwierają serce, poszerzają umysł, nieraz są azylem, schronieniem. Słuchał mnie, bardzo mnie słuchał. A najważniejsze w nich jest to, że są. Wcale nie muszą się spełniać". Książka pt. " Niebo dla akrobaty" Jana Grzegorczyka porusza przeróżne ludzkie losy. Zagłębiając się w jej treści, stopniowo poznajemy historie zwykłych ludzi.
Osób wrażliwych, niekiedy gburowatych, zbuntowanych i pogniewanych z całym światem. Są to profesorowie, kloszardzi i awanturnicy, którzy pod wpływem ciężkich doświadczeń (najczęściej choroby) ulegają przemianom. Godzą się ze światem, akceptując samych siebie w końcu otwierając się na innych.
Książka ta łączy w sobie emocje takie jak łzy i uśmiech oraz humor i wzruszenie. Porusza temat przyjaźni i przebaczenia. Ponadto można odnaleźć w jej treści "złote" słowa. Myśli, które z fikcji literackich można przenieść do codziennego życia.
- „Życia nie da się zmieścić w życiu."
- „Człowieczy los się jest bajką ani snem."
- „Cierpienie, tak jak miłość, wiąże ludzi z sobą."
- „Jesteśmy ludźmi tylko wtedy, gdy podnosimy rannych i czymś ich obdarowujemy. Nigdy - gdy kopiemy ich i depczemy."
Czytając tę pozycję z pewnością każdy z nas - czytelników, znajdzie historię i bohatera, w której i w którym chodź trochę odnajdzie samego siebie, kawałek własnej historii.
Ewcia
liczba odsłon: 1023 | dodano: 2007-11-30 17:42:45
Komentarze