Rdz 9,8-15 * Ps 25 * 1 P 3,18-22 * Mk 1,12-15

Słyszałam niedawno świadectwo, w którym ktoś podzielił swoje życie, tak jak dzielimy dzieje świata. Pierwszy etap „przed Chrystusem” i drugi etap „po Chrystusie”.

Pustynia

Krótkie i treściwe zdania z Ewangelii wg św. Marka to wprowadzenie niejako do całej spisanej przez niego opowieści. Jezus spędza 40 dni na pustyni, znosząc pokusy i doznając opieki aniołów. Może właśnie ten Wielki Post jest mi dany, by stanąć twarzą w twarz z moimi ciemnościami. Przestać uciekać, stanąć, obrócić się i spojrzeć w twarz własnym demonom, które mnie prześladują, by odebrać mi nadzieję. Nie jestem sama na tej drodze, Chrystus już ją przeszedł. Na tej pustyni nie ma ludzi, ale jest On, jak czytamy w Liście do Hebrajczyków:, „W czym bowiem sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddani próbom.” (Hbr 2,18). Czy uwierzę Ewangelii i przyjmę moc Bożą, która ratuje moje życie?

Czas się wypełnił

Słyszałam niedawno świadectwo, w którym ktoś podzielił swoje życie, tak jak dzielimy dzieje świata. Pierwszy etap „przed Chrystusem” i drugi etap „po Chrystusie”.  Przewartościować wszystko w swoim życiu ze względu na Chrystusa. Uwierzyć Ewangelii i obietnicy Bożej i żyć tą wiarą każdego dnia. Żyć w świetle Chrystusa, gdy gorliwość nas przynagla i kiedy wszystko idzie ciężko. Żyć i być wiernym, gdy ktoś bliski z tej drogi odszedł, a ktoś inny zranił. Ufać Chrystusowi, by móc u kresu życia powiedzieć jak św. Paweł: „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem.” (2 Tm 4,7).

Komentarze