| Ściąganie ludzka rzecz? |
Od przyszłego roku każdy uczeń, przyłapany podczas matury na ściąganiu będzie musiał powtórnie przystępować do egzaminu dojrzałości, powtarzając nawet te egzaminy, które wcześniej zaliczył. Ministerstwo Oświaty tłumaczy, że chce w ten sposób walczyć z plagą polskich szkół czyli właśnie ściąganiem. Jak oceniać ściąganie i podpowiadanie ? Jako wyraz sprytu, umiejętność zachowania się w trudnej sytuacji czy oszustwo ? Na te pytania odpowiada kapucyn ojciec Tomasz Krawczyk.
-Czy Ojciec w swoich latach szkolnych robił ściągi, korzystał ze ściąg ?
-Zdarzyło mi się parę razy, że sam ściągałem albo dawałem komuś ściągnąć.
-Jakie Ojciec miał wtedy odczucia ? Satysfakcji, że udało się przechytrzyć nauczyciela czy zażenowania, zawstydzenia wynikające z oszustwa ?
-Muszę przyznać, że w tamtych latach moja ocena moralna nie była pełna. Raczej cieszyłem się z bieżącego zysku.
-Obecnie jednoznacznie ocenia Ojciec ściąganie jako czyn zły ?
-Korzystanie ze ściąg jest niewłaściwe. Wiąże się m.in. z presją społeczną. Nastawieniem na szybki sukces, błyśnięcie.
-Uczniowie usprawiedliwiają się mówiąc, że często muszą uczyć się rzeczy zbędnych, których nie rozumieją, nie widzą sensu ich zgłębiania czy też zapamiętywania. Sama pamiętam ze swojej szkoły średniej jak wkuwałam na pamięć wydajność zbóż w kwintalach z hektara.
-Mogą się zdarzyć się takie sytuacje, że na danym etapie naszej wiedzy, rozwoju konkretne zagadnienia wydają się nam niepotrzebne. Ale trudno jednoznacznie ocenić, na ile dana wiedza przyda nam się w późniejszym życiu. Każda informacja czy wiadomość poszerzają nasze horyzonty, otwierają na nowe przestrzenie, rzeczywistości. To też jest moje wewnętrzne przekonanie, wynikające z lat spędzonych w szkole. Nawet problemy przyjmowane przez nas z oporami układają się z czasem w spójną całość. Wiemy gdzie szukać, wiemy choćby że coś takiego istnieje.
-Uczniowie nie korzystający ze ściąg, nie podpowiadający innym nazywani są kujonami, lizusami - i wiem że używam tylko łagodnych określeń. Czy obawa przed takim piętnem nie jest usprawiedliwieniem ?
-Uważam, że nie. To jest trudne co teraz powiem. Ale trzeba wyrabiać w sobie umiejętność życia pod prąd. Nie tylko kiedy jesteśmy w kościele, kiedy się modlimy mamy być chrześcijanami. Przykazania, nauczanie Kościoła obowiązuje nas także w czasie wolnym, w pracy, w szkole.
-Rozmawiając o ściąganiu używaliśmy określenia czyn niewłaściwy. Chciałam zapytać wprost. Czy ściąganie jest grzechem ? Przykazania mówią „nie zabijaj"," nie kradnij", nie mówią „nie ściągaj".
-Trzeba powiedzieć stanowczo i jednoznacznie - ściąganie jest grzechem, jest czynem moralnie złym. Należy je umieścić w ramach przykazania „nie kradnij". Ściąganie jest zdobywaniem wiedzy, oceny w sposób nieuprawniony, poprzez zabieranie czyjejś pracy, wysiłku. Można mówić o lenistwie, obojętności, lekceważeniu swoich zajęć a to też podlega ocenie moralnej. Z tego trzeba się spowiadać.
-Uczeń, który daje drugiemu odpisać zadanie, podpowiada mu, podaje ściągę - sam także grzeszy?
-To wszystko zależy od okoliczności. Jeżeli ktoś nie uczy się, odpuszcza sobie a potem tylko spisuje to dawanie mu zadań jest przyzwoleniem na jego złe postępowanie, utwierdzaniem w lenistwie, obojętności. Jednak sporadycznego podawania ściągi, w sytuacjach wyjątkowych nie oceniałbym już tak krytycznie. Jeżeli ktoś chce naprawdę pomóc koledze powinien sam siebie zapytać, czy jest gotowy siąść z nim po lekcjach i omówić trudne zagadnienie, wytłumaczyć, pomóc rozwiązać zadanie. Tak widziałbym prawdziwą solidarność między uczniami.
-Jakie Ojciec miał wtedy odczucia ? Satysfakcji, że udało się przechytrzyć nauczyciela czy zażenowania, zawstydzenia wynikające z oszustwa ?
-Muszę przyznać, że w tamtych latach moja ocena moralna nie była pełna. Raczej cieszyłem się z bieżącego zysku.
-Obecnie jednoznacznie ocenia Ojciec ściąganie jako czyn zły ?
-Korzystanie ze ściąg jest niewłaściwe. Wiąże się m.in. z presją społeczną. Nastawieniem na szybki sukces, błyśnięcie.
-Uczniowie usprawiedliwiają się mówiąc, że często muszą uczyć się rzeczy zbędnych, których nie rozumieją, nie widzą sensu ich zgłębiania czy też zapamiętywania. Sama pamiętam ze swojej szkoły średniej jak wkuwałam na pamięć wydajność zbóż w kwintalach z hektara.
-Mogą się zdarzyć się takie sytuacje, że na danym etapie naszej wiedzy, rozwoju konkretne zagadnienia wydają się nam niepotrzebne. Ale trudno jednoznacznie ocenić, na ile dana wiedza przyda nam się w późniejszym życiu. Każda informacja czy wiadomość poszerzają nasze horyzonty, otwierają na nowe przestrzenie, rzeczywistości. To też jest moje wewnętrzne przekonanie, wynikające z lat spędzonych w szkole. Nawet problemy przyjmowane przez nas z oporami układają się z czasem w spójną całość. Wiemy gdzie szukać, wiemy choćby że coś takiego istnieje.
-Uczniowie nie korzystający ze ściąg, nie podpowiadający innym nazywani są kujonami, lizusami - i wiem że używam tylko łagodnych określeń. Czy obawa przed takim piętnem nie jest usprawiedliwieniem ?
-Uważam, że nie. To jest trudne co teraz powiem. Ale trzeba wyrabiać w sobie umiejętność życia pod prąd. Nie tylko kiedy jesteśmy w kościele, kiedy się modlimy mamy być chrześcijanami. Przykazania, nauczanie Kościoła obowiązuje nas także w czasie wolnym, w pracy, w szkole.
-Rozmawiając o ściąganiu używaliśmy określenia czyn niewłaściwy. Chciałam zapytać wprost. Czy ściąganie jest grzechem ? Przykazania mówią „nie zabijaj"," nie kradnij", nie mówią „nie ściągaj".
-Trzeba powiedzieć stanowczo i jednoznacznie - ściąganie jest grzechem, jest czynem moralnie złym. Należy je umieścić w ramach przykazania „nie kradnij". Ściąganie jest zdobywaniem wiedzy, oceny w sposób nieuprawniony, poprzez zabieranie czyjejś pracy, wysiłku. Można mówić o lenistwie, obojętności, lekceważeniu swoich zajęć a to też podlega ocenie moralnej. Z tego trzeba się spowiadać.
-Uczeń, który daje drugiemu odpisać zadanie, podpowiada mu, podaje ściągę - sam także grzeszy?
-To wszystko zależy od okoliczności. Jeżeli ktoś nie uczy się, odpuszcza sobie a potem tylko spisuje to dawanie mu zadań jest przyzwoleniem na jego złe postępowanie, utwierdzaniem w lenistwie, obojętności. Jednak sporadycznego podawania ściągi, w sytuacjach wyjątkowych nie oceniałbym już tak krytycznie. Jeżeli ktoś chce naprawdę pomóc koledze powinien sam siebie zapytać, czy jest gotowy siąść z nim po lekcjach i omówić trudne zagadnienie, wytłumaczyć, pomóc rozwiązać zadanie. Tak widziałbym prawdziwą solidarność między uczniami.
Ilona M.
liczba odsłon: 4088 | dodano: 2007-11-14 18:15:38
Tweetnij
Profil na FB
