Ruch Domowy Kościół - Szczecin Ichtis.info

Ruch Domowy Kościół - Szczecin

Domowy Kościół Gałąź Rodzinna Ruchu Światło Życie w Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej.
Założycielem Ruchu Domowy Kościół był F. Blachnicki . Na powstanie ruchu wpłynęły Sobór Watykański II, francuski ruch małżeństw katolickich Equipes Notre Damme (END) i program Ruchu Światło-Życie . W Polsce pierwsze rekolekcje dla rodzin odbyły się w 1973 r. Podczas nich wykorzystywano materiały katechetyczne, opracowane przez F. Blachnickiego.

W dwóch turnusach rekolekcyjnych uczestniczyło 51 rodzin, które w przyszłości krzewiły Ruch Domowy Kościół w Polsce. F. Blachnicki opracował podstawowe materiały katechetyczne ruchu, zawarte w trzech zbiorach: Program ruchu wspólnoty rodzinnej w ramach Ruchu Żywego Kościoła, Teczka Oazy Rekolekcyjnej dla rodzin, Teczka pracy rocznej pooazowej dla rodzin. Przy wykorzystaniu tych materiałów w 1974 r. odbyło się osiem serii rekolekcji, w których wzięło udział 95 rodzin. W październiku 1974 r. powstało 36 pierwszych kręgów małżeństw Ruchu Domowy Kościół w dziesięciu miastach Polski. Każdy z założonych kręgów otrzymał teczkę pomocy katechetycznych, zawierającą: 1) Program wspólnot rodzinnych; 2) sprawozdania z Oazy Rodzin w 1974 r.; 3) Kalendarz pracy rocznej Wspólnot Rodzinnych na rok 1974/1975; 4) Program pracy rocznej Ruchu Wspólnot Rodzinnych na rok 1974/1975; 5) Wskazania i pomoce dla wspólnej modlitwy; 6) Wskazania dla praktyki „słowa życia”; 7) Wskazania dla studium miesięcznego i wymiany poglądów; 8) Materiały pomocnicze dla ośmiu spotkań miesięcznych.

W 1975 r. pod kierunkiem F. Blachnickiego powstał dwumiesięcznik „Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych Ruchu Światło-Życie”, który zawierał m.in. katechezy wykorzystywane w spotkaniach formacyjnych ruchu . W kwietniu 1976 r. odbyła się w Krościenku pierwsza Oaza Rekolekcyjna Animatorów Rodzin (ORAR). W 1978 r. F. Blachnicki przedstawił strukturę „Ruchu Wspólnoty Rodzinnej w ramach Ruchu Światło-Życie”, a także obowiązki par animatorskich kręgów, par rejonowych i diecezjalnych oraz współpracę par animatorskich z kapłanami-moderatorami ruchu. Zaproponował ponadto, aby w przyszłości używać nazwy „Ruch Domowy Kościół” .

W 1986 r. opracowano Zasady Ruchu Kościoła Domowego, które zostały zatwierdzone na 5 lat przez Konferencję Episkopatu Polski . Po udoskonaleniach, 23 I 2001 r. Episkopat Polski zatwierdził na 3 lata poprawioną wersję Zasad Domowego Kościoła Ruchu Światło-Życie , ale prace nad Zasadami kontynuowano. 16 I 2004 r. Krąg Centralny ponownie opracował Zasady Domowego Kościoła , które zostały ostatecznie zatwierdzone 25 III 2004 r. Zasady Ruchu Domowego Kościoła określają jego funkcjonowanie w ramach Ruchu Światło-Życie.

Nazwa „Domowy Kościół Ruchu Światło-Życie” skrótowo jest wyrażana jako „Domowy Kościół” – gałąź rodzinna Ruchu Światło-Życie . Wyrażenie „Domowy Kościół” podkreśla specyfikę rodzinnego programu formacji. Ruch Domowy Kościół od 1978 r. przeżył ilościowy i jakościowy rozwój. W 1978 r. liczba małżeńskich kręgów wynosiła 180, w 1979 r. – 250, a w 1980 r. – 350. Roczny wzrost ilościowy ruchu wynosił wówczas 40%. W 1999 r. na terenie Polski istniało 2565 kręgów, a w 2002 r. – 2443 kręgi . Dostęp do współczesnych danych statystycznych jest utrudniony, a podsumowania pracy rocznej ruchu przedstawiają różne dane. Z uśrednionych danych statystycznych można wnioskować, że od 1998 r. ilość kręgów małżeństw nie uległa zmianie. Współcześnie Ruch Domowy Kościół rozwija się także w Austrii, Australii, Kanadzie, Niemczech, Czechach, Słowacji, na Białorusi, Litwie, Ukrainie, w USA i Rosji.

http://www.dk.szczecin.pl/