Jeśli twoje oko jest dla ciebie powodem grzechu, wyłup je.
(Mk 9,47)

Lb 11,25-29;
Jk 5,1-6;
Mk 9,38-43.45.47-48

Duchu Święty, przyjdź!

Jezu, z Twoją pomocą rozpoczynam rozważanie tekstu biblijnego, który Kościół podaje na XXVI Niedzielę Zwykłą.
Słowa Pana Jezusa z dzisiejszej Ewangelii mogą zaskakiwać. Nie należy ich jednak rozumieć dosłownie, musimy najpierw dowiedzieć się, co było główną myślą tego tekstu.

Przede wszystkim Jezus mówi, że dużo łatwiej będzie zmartwychwstać temu, kto grzeszy, bez przyprawiających go o grzech – oka, nogi, czy ręki. Znaczy to, że grzech jest takim wielkim złem, tak bardzo nas oddala od Boga, że dużo lepiej jest dla człowieka ponieść pewne cierpienia, byleby tego grzechu nie popełnić.

Chrystus w dzisiejszej Ewangelii uczy nas także panowania nad zmysłami. Musimy mieć kontrolę nad instynktami, ponieważ nie jesteśmy zwierzętami – mamy wolną wolę i rozum. Dlatego też Jezus podkreśla, że jeśli nie potrafimy zapanować nad sobą, to jedynym wyjściem jest odciąć się od grzechu w sposób fizyczny, choćby miało to sprawić ból. W wielu klasztorach na przestrzeni wieków zakonnicy sprawiali sobie ból, aby nie ulec pokusie grzechu.
Bardzo często wielu ludzi, których dotyka cierpienie, pyta się, dlaczego Bóg im to uczynił, dlaczego na to pozwolił? Bardzo trudno jest w takich sytuacjach odpowiedzieć. Różne mogą być tego przyczyny. Warto jednak mieć wtedy w pamięci starotestamentalnego Hioba, który cierpiał niewinnie, ale Bóg mu to sowicie wynagrodził.

Przemyślę w tym tygodniu:
1. Czy panuję nad swoimi zmysłami?
2. Czy walczę z pokusami za pomocą postu i umartwienia?
3. Czy modlę się o to, by Bóg uchronił mnie od popełnienia grzechu?

Tekst: Kajetan Rajski
Videokomentarz: www.paulus.org.pl

Komentarze