Od tego roku zaczęła trenować kolarstwo górskie i już jest mistrzynią Polski wśród amatorów. 22-letnia Paulina Bielecka zanim usiadła na rowerze osiągała sukcesy w XMA, czyli ekstremalnych sztukach walki. Znakomicie posługuje się nunchaku. Jest też mistrzynią Polski w XMA. Dotarła do półfinału telewizyjnego programu "Mam talent".

To jednak w kolarstwie górskim chce być w przyszłości najlepsza i wcale tego nie ukrywa. W październiku była gościem internetowej audycji Radia w Szczecin „Sport w Sieci”, gdzie opowiadała o swoich sportowych pasjach. Nie wstydzi się też mówić o swojej wierze, czym dzieliła się w audycji katolickiej Radia Szczecin „Religia na fali”. Rozmów z Pauliną można posłuchać na stronach obu audycji: radioszczecin.pl/sws i radioszczecin.pl/religia. W tym numerze naszej gazety Paulina pisze o swojej przygodzie z Duszpasterstwem Akademickim. Zapraszam.

Piotr Kołodziejski

7. października rozpoczęła się w Szczecinie "akcja pierwszaki", funkcjonująca pod oficjalnym tytułem: "Znajdź się w duszpasterstwie". Był to miesiąc różnych inicjatyw, będących wspólną inicjatywą ośmiu Duszpasterstw Akademickich Szczecina. Celem było zainteresowanie i zachęcenie studentów do przeżycia czasu studiów w sposób wyjątkowy i niezapomniany. Do przeżycia tego czasu w duszpasterstwie.

Duszpasterstwo, jak się okazuje, jest często błędnie kojarzone. Z czego to wynika? Głównie z braku realnego odniesienia, nie weryfikowania błędnych wyobrażeń. Niewielu śmiałków decyduje się zainteresować, czym DA właściwie jest. No właśnie, czym jest duszpasterstwo akademickie? Przede wszystkim formacją duchową, bo duszpasterstwo, to prowadzenie dusz. Ale nie tylko.

Od formacji duchowej wszystko się zaczyna, ale program, jaki oferują duszpasterstwa, jest niebywale różnorodny i ciekawy. Przyjęło się sądzić, że duszpasterstwo to niedzielna Eucharystia, ale to tylko jego część. Duszpasterstwo to wspólne seanse filmowe, dyskusje, konferencje, warsztaty, spotkania przy herbacie, wycieczki... A także możliwość własnego rozwoju. Wolontariat, wernisaże - autentycznie można znaleźć swoją drogę w duszpasterstwie wśród tego, co proponują inni lub tworząc coś samemu.

Niejednokrotnie w natłoku innych ofert, które oferuje studenckie życie, nowe miasto, nowi znajomi, zapominamy o tym, co daje Bóg. Dbając o względną atrakcyjność studenckich lat, gubimy wartości. Przyjeżdżając do nowego miasta lub rozpoczynając studia, szukamy nowych znajomości, miejsc, w których będziemy czuć się dobrze. Szukamy i znajdujemy.

Długo się wzbraniałam przed wstąpieniem do DA, ale chęć i ciekawość narastały, w końcu więc w duszpasterstwie się znalazłam. Zaczęło się jak u większości, od mszy akademickiej. I jak u większości… na tym stanęło. Wydaje mi się, że to częste zjawisko, że młodzi przychodzą na niedzielną Eucharystię i na tym poprzestają, nie chcąc lub obawiając się, szukać dalej. Co za strata! Na szczęście ofert DA ma wiele i któraś z nich w końcu przeciętnego studenta zainteresuje. Tak też było ze mną - zeszłoroczny wyjazd na Taize do Berlina wydawał mi się na tyle ciekawą alternatywą spędzenia Nowego Roku, że spakowałam, co trzeba i ruszyłam. Oczywiście wciąż bez chęci wstąpienia do DA. Potem przyszedł czas kolejnego wyjazdu, tym razem na narty. Kierując się czysto praktycznymi pobudkami zdecydowałam się i na ten wyjazd. W międzyczasie tygodniowe Eucharystie (w Serca w poniedziałki o 19:00 i w środy i piątki o 20:00) również bardzo mi przypadły zarówno do gustu jak i dobrze wkomponowały się w mój plan dnia. Nawet nie wiem kiedy wsiąknęłam. I bardzo dobrze! Rozkochałam się w poniedziałkowych spotkaniach - msza święta w Oratorium, znajdującym się właściwie w podziemiach, jest dla mnie absolutnie wyjątkowa, bo w małym gronie celebrujemy ją niczym pierwsi chrześcijanie, by następnie w Odzie przy herbacie i słodkościach, w ramach szkoły duchowości, pogadać. Dla mnie te poniedziałki są wyjątkowe. Osobiście też przekonałam się o serdeczności i otwartości ludzi z DA i wielkim sercu odpowiedzialnego za to całe „zamieszanie” duszpasterza akademickiego, księdza Zbigniewa Reguckiego, który jak prawdziwy przyjaciel wspiera i dopinguje mnie w moich działaniach, dzieląc radość z sukcesów i pomagając w niedogodnościach.

Biorąc to wszystko pod uwagę, dziwi mnie więc fakt, że wciąż nie wszyscy trafiają do duszpasterstw akademickich. No ale pokus jest wiele, wiele atrakcji czeka na studenta. Obyśmy tylko, goniąc za nimi, nie stracili... siebie. Warto przeżyć czas studiów bezpiecznie. I atrakcyjnie. DA bowiem to nie tylko modlitwy. To także: spływ kajakowy, nocne wędrówki po Puszczy Bukowej, zwiedzanie Szczecina, seans filmowy w Pionierze, rekolekcje, muzyczne uwielbienie, impreza w studenckim klubie i - osobiście bardzo to lubię - spotkania i konferencje z ciekawymi tematami przewodnimi i specjalnie zaproszonymi prowadzącymi, m.in. ks. A. Trojanowskim SChr, egzorcystą i byłym duszpasterzem akademickim. Kulturalnie, sportowo, intelektualnie… A wymieniłam tylko kilka z wielu atrakcji, jakie DA oferuje na co dzień.

Całym sercem namawiam Was do wstąpienia do duszpasterstwa: bez wątpienia urozmaica i wzbogaca ono okres studiów, pozwalając przeżyć ten czas ciekawie, mądrze i prawdziwie.

Paulina Bielecka

Komentarze