Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny.
(Hbr 4,12)

Mdr 7,7-11;
Hbr 4,12-13;
Mk 10,17-30

Duchu Święty, przyjdź!
Jezu, z Twoją pomocą rozpoczynam rozważanie tekstu biblijnego, który Kościół podaje na XXVIII Niedzielę Zwykłą.

Fragment Listu do Hebrajczyków z dzisiejszej liturgii słowa pokazuje fenomen chrześcijaństwa. Słowo Boże dotarło już na całą Ziemię, nie ma już prawie miejsca, gdzie by nie słyszano o Jezusie Chrystusie.

A zaczęło się przecież niepozornie. Mała żydowska grupa, licząca po śmierci swojego Przywódcy niewiele ponad sto osób była często prześladowana. Jeden z wielkich myślicieli żydowskich, Gamaliel, radził swoim rodakom, by nie gnębili wyznawców Jezusa, „bo jeśli od ludzi pochodzi ta myśl lub sprawa, rozpadnie się, ale jeśli nie, może się okazać, że walczycie z Bogiem” (Dz 5,38-39). Słowa te mogą stanowić dla Żydów dowód na to, że chrześcijaństwo jest religią niosącą słowo Boga. Przetrwało przeszło dwa tysiące lat, od religii prześladowanej do przeważającej w całej Europie, przez męczenników po ogromny wpływ na kulturę wielu państw, przez więzienia po kształtowanie moralnego oblicza Europy i całego świata.

„Żywe jest słowo Boże”... Również dziś trafia ono do ludzi wszystkich ras, języków, kultur. Posługuje w krajach misyjnych wielu misjonarzy, którzy głoszą Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym, wszystkim narodom. Naszym obowiązkiem jest wspierać ich nie tylko modlitewnie, ale również materialnie.

Przemyślę w tym tygodniu:
1. Czy modlę się za misjonarzy?
2. Czy wspieram ich materialnie?
3. Czy jestem w swoim środowisku misjonarzem?

Tekst: Kajetan Rajski
Video komentarz: www.paulus.org.pl

Komentarze